امروز یکشنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۳. از دیسب تقریبا تمام آثار بیماری محو شدند و واقعا برام عجیب بود که بدون خوردن دارو چطور بیماری زود بهبود پیدا کرد و دردهام از بین رفت. بالاخره دیشب تونستم بدون درد و تب و کابوس بخوابم. تونستم یکسره تا خود صبح بدون بیدار شدن بخوابم و صبح هم بدون علامت درد بیدار بشم.
همینجوری دلم خواست این شعرو بنویسم:
باش تا صبح دولتت بدمد/ این هنوز از نتایج سحر است
